Άμφισσα, 6 – 21 Οκτωβρίου 2012
Επιμέλεια: Κωστής Σταφυλάκης /
παραγωγή: The Symptom Projects
Εγκαίνια: 6 Οκτωβρίου 2012 | 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 6 - 21 Οκτωβρίου, 2012
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: καθημερινά 5-10μμ, στο χώρο του παλαιού νοσοκομείου της Άμφισσας.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Ομάδα Φιλοπάππου, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Βασιλεία Στυλιανίδου, Βασίλης Βλασταράς, Μαρία Γλύκα, Γιάννης Γρηγοριάδης, Γιάννης Ισιδώρου, Γιώργος Γυπαράκης, Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Μαίρη Ζυγούρη, Μαρία Πασχαλίδου, Άννα Λάσκαρη, Δημήτρης Ντοκατζής, Poka Yio, Γιάννης Σκαλτσάς, Γιάννης Σινιόρογλου, Τάσος Παπατσώρης, De-Regulators (Πάνος Κομπατσιάρης / Υπατία Βουρλούμη / Μάριος Χατζηπροκοπίου, Μαίρη Ζυγούρη)
Η έκθεση πλαισιώνεται με δύο συναντήσεις συγγραφέων που θα επιχειρήσουν να προσεγγίσουν αυτό το «σκάνδαλο» του συλλογικού μέσω των συγγραφικών και κοινωνικών εμπειριών τους από το λογοτεχνικό πεδίο. Η πρώτη συνάντηση, που επιμελείται ο συγγραφέας Χρήστος Χρυσόπουλος, και συμμετέχουν οι Χρήστος Αστερίου, Ηλίας Μαγκλίνης και Χρήστος Οικονόμου, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Οκτωβρίου και η δεύτερη συνάντηση, που θα είναι ένας κύκλος αναγνώσεων με νέους συγγραφείς, και επιμελείται ο ποιητής Δημήτρης Αθηνάκης, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 20 Οκτωβρίου.
Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση μπορείτε να βρείτε στο:
http://www.thesymptomprojects.gr/
http://the-symptom-projects.blogspot.com/
To the limits of “togetherness”
Kostis Stafylakis
The idol of this age is community. As compensation for the hardness and staleness of our life, this idea has compressed all sweetness into mawkishness, tenderness into weakness, and flexibility into the loss of dignity. Molded by this idea, what is repressed pushes the phantom of an overstrained heart under a gruesome cruelness. An immeasurable chilling of human relationships by mechanical, commercial, and political abstractions conditions an immeasurable reaction in the ideal of a shimmering community overflowing through all of its supporters.[1]
Helmuth Plessner, The limits of community: A critique of social radicalism, 1924.
During the last years the Greek society experiences a revival of collectivities, collective forms of protest, self-organization and participation projects. Especially in the past one and a half years one observes an intense collectivization of life. Interpretations of its causes abound: the growing deficit of representation in the experienced parliamentary democracy, the need of supplementing the forced isolation of a difficult everyday life – supplements for the alienating pace of life, the demolition-loss of familiar spaces of gatherings/meetings/socialization, the loss of working space, the recession of entertainment and the repulsion towards forms of entertainment/relief that dominated over decades; and the Dionysian seduction of the collective protest, the glamour of “autogestion”, the ideological dominance of intellectual schemes for a post-anarchical micro-utopian radicalism, the ritual anathema upon the recent political history, the devaluation of parliamentarism, the “alternative way of life” culture with its oriental extremities verging on and submerging in paths of “wisdom”, the alternative vacations trend posed as anti-consumerism, the abrupt proliferation of electronic social networks, and the “exit” towards rural life.
more here
Re-Culture/ 
